Ja, dit is stoer! En lekker. Een bolletje Mojito met een drijvend blaadje munt in de bol. En als je de tanden er in zet… BOEM! Een heerlijke Mojito-explosie in je mond, wauw! De techniek? Sferificatie. We leggen het uit.
Stel je voor, je loopt binnen bij een diner en de gastheer/dame geeft je een lepel met daarop alleen een transparante bol met erin een drijvend muntblaadje. Je stopt hem in je mond, bijt erop en plots, KABOEM! Een stoot mojito knalt over je tong, alle smaakpapillen staan direct op scherp en je verwachting van de rest van het diner is hooggespannen. Zo begint voor ons een ultieme culinaire avond…
Deze magie regel je door twee stofjes bij elkaar te mengen, calciumlactaat gluconaat en sodium alginaat. Calciumlactaat is een zout en alginaat een gedroogd zeewier. Samen creeëren ze een dun gellaagje rond een vloeistof als ze met elkaar in aanraking komen. De binnenkant van de vloeistof blijft vloeibaar, waardoor je dit soort culinaire grappen kunt maken. Deze techniek wordt ook wel sferificatie genoemd. Wat onhandig vertaald uit het Engelse spherification.
Door in dit recept de mojito (of welke andere drank je maar wilt) eerst te mengen met het (smaakloze) zout, daarna als bolletjes in te vriezen en vervolgens in bevroren toestand met het zeewier in aanraking te brengen zorg je voor mooie ronde vormen. Heb je geen siliconen mal (zoals we in dit recept gebruiken), no worries, met een ijsblokjes-bakje lukt het ook prima.